وبلاگ قدیمی علیرضا

سلام راستش حالا که دارم این کلمات را در بند جملات تحویل شما می دهم هیچ پیش ضمینه ای از حرفی که می خوام بزنم ندارم.ذهنم پر از درده و قلبم پر از صداست و در این میون چون زبونم نمی تونه گوشی را برای شنیدن پیدا کنه ، ناخدا گاهه انگشتانم برای یافتن چشمی شروع به تایپ کردن کردند.پس این است آغاز من و تو...